Eerste paar dagen

29 juni 2016 - Pretoria, Zuid-Afrika

Hierbij mijn eerste reisverslag zodat jullie me een beetje kunnen volgen.
De eerste paar dagen zijn me erg goed bevallen.
Wat vond ik het spannend om weg te gaan, 10 weken is niet zo maar even. Maar ik wist natuurlijk dat een heel avontuur me te wachten zou staan. De heenvlucht is gelukkig goed gegaan, in eerste instantie vond ik het spannend, Ethiopian airlines..... Maar het was allemaal prima geregeld, zelf een filmpje kiezen en af en toe wat te eten gekregen. In Parijs hadden we een tussenlanding en in Addis Abeba (ethiopie) moesten we overstappen. Eenmaal aangekomen werden we opgehaald door Eric die hier in Sunset woont. Marco en Iris hebben de huurauto opgehaald. In Sunset zijn ook twee schoonmaaksters die elke dag ons bed opmaken en kamer poetsen, ik mag dus niet klagen.
Eenmaal in Sunset bleek dat alle andere nederlandse studenten dit weekend naar drakensbergen waren. In een uurtje hebben we onze spullen gepakt en zijn we begonnen aan 4,5 uur durende reis naar Drakensbergen. De wegen zijn hier opzich prima en en links rijden valt mee (niet dat ik hier veel van heb meegekregen want ik viel de hele tijd in slaap op de achterbank). Om 6 uur is het hier al helemaal donker (winterseizoen), dus dat is wel jammer. Daarnaast is het hier erg koud, 's ochtends en 's avonds 5 graden. Tja dacht ik even mooi naar Afrika te gaan. Gelukkig is het nu geen regenseizoen dus dat scheelt.
Bij de amfitheatre backpacker lodge hebben we de rest van de groep ontmoet. Hiervan wonen er een paar in ons huis en de rest een huis verderop.
Zaterdag hebben we gelijk een wandeling gedaan (6.20 ging de wekker, dus rustig aan doen zit er nog niet in). Na twee uur gehobbel en gebobbel kwamen we aan. De wandeling duurde van 10-16. Ja, ik weet dat ik vroeger altijd zeurde zodra ik moest wandelen, maar dit is een heel ander verhaal. Eenmaal aangekomen op de top konden we genieten van het uitzicht. En wat was dat mooi!! Ik zal foto's toevoegen maar dit is niets in vergelijking met het zelf zien. Na de lunch begonnen we aan onze afdaling. 2 ijzeren ladders van ca 20m naar beneden. Jezelf zekeren? Wat is dat. Maar we zijn allemaal veilig beneden gekomen.
Zondag zijn we naar Lesotho geweest. Dit is een onafhankelijk land midden in Zuid-Afrika. Het is ongeveer zo groot als België en heeft 2 miljoen inwoners. Hier hebben we een paar woorden geleerd (die ik gelijk al weer vergeten was) en heeft de leraar van de basisschool wat meer uitgelegd over het land en de school. Alle kinderen mogen hier naar de basisschool, dit is soms wel 2/3 uur lopen. Hierna kunnen ze naar de middelbare school. Dit kost 8,50 per kwartaal, dit is voor de meeste mensen teveel geld en daarom gaan de kinderen thuis meehelpen. We zijn ook nog naar een Sangoma geweest, een soort kruiden/medicijnvrouwtje. Ze krijgt via haar voorvaders te horen welke soort kruiden ze bij welke patiënt moet gebruiken. Om sangoma te worden moet je eerst een test doen. Iedereen kan natuurlijk zeggen dat ze berichten doorkrijgen. Een hele nacht heeft de sangoma moeten dansen met een beest op haar hoofd (waarschijnlijk een kip), als deze er niet zou afvallen totdat de zon op kwam was ze officieel sangoma. Zo gezegd, zo gedaan... Ze vertelde dat de meeste patiënten die haar komen bezoeken jongeren zijn met soa's. Hoe een stokje peterselie hier tegen helpt geen idee, maar goed.
Maandag zou onze eerste dag in het ziekenhuis zijn, maar na een uurtje formulieren te hebben ingevuld mochten we weer gaan. Gister zijn Iris en ik echt begonnen met Oogheelkunde. Nouja wat je echt noemt dat. Eerst mochten we 2 uur op een stoeltje wachten en daarna even op de poli meekijken. Tot zo ver onze dag... Het hoofd van de afdeling vertelde dat de studenten van hier nog vakantie hebben, dus we hopen dat er over 2 weken wat meer werk voor ons is.
Tot nu toe vermaak ik me hier prima!
Tot de volgende blog!!